سرقت ادبی چیست؟ موضوع داغ در جامعه علمی سرقت ادبی است. در ابتداییترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. تخلف تحصیلی مغایر با اصول بنیادین یادگیری علمی است و نقض اصول بنیادین تمامیت تحصیلی تلقی می شود. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
بارزترین شکل سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است که در آن شخصی بدون ذکر اعتبار، کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
در سرقت ادبی مستقیم، متن را می توان از یک منبع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته ناخواسته کپی کرد. یک محقق همچنین میتواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
یک دستنوشته میتواند به روشهای مختلفی سرقت ادبی شود، از جمله با ارسال نسخهای که قبلاً منتشر شده است، یا با ارسال نسخهای خطی که دادهها یا یافتههای مشابه نسخههای خطی موجود را ترکیب میکند. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. زمانی که محقق از تصاویر منتشر شده قبلی خود یا تصاویری که اعتباری به آنها داده نشده است، استفاده می کند، به دلیل سرقت ادبی خود نیز مقصر است.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
راههای مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه میتواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادفها برای جایگزینی کلمات اصلی.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. برای محققین مهم است که هنگام ترجمه متون اصلی، معنی آنها را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
مفهوم سرقت ادبی موزاییک به استفاده از منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون دادن اعتبار مناسب به منابع اشاره دارد. با توجه به اینکه ایده و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، همچنان سرقت ادبی محسوب می شود.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و از کلمات خودشان استفاده می شود. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، به احتمال زیاد نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محققان می تواند به شدت توسط سرقت ادبی آسیب ببیند. محقق ممکن است اعتماد و احترام خود را از دست بدهد، که همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای او دشوار می کند. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد با پیگرد قانونی مواجه شوند.
ابطال گواهی
علاوه بر ابطال مدرک تحصیلی محقق، سرقت ادبی نیز زمینه ای برای ابطال پروانه آنهاست. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام دادهاند. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. میزان سرقت ادبی تعیین کننده شدت مجازات است. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است امکان تعلیق یک محقق به دلیل سرقت ادبی وجود داشته باشد. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. در این مدت نمی توانند اثری را منتشر کنند. در نتیجه، آنها می توانند از نظر شغلی و شهرت خود در جامعه علمی متحمل پیامدهای مهمی شوند.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، محققانی که در سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند ممکن است جریمه شوند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و یکپارچگی تحقیقات انجام شده توسط MSRT را تضمین می کند. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعملهای تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش میدهد.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیتههای اخلاقی نیز دارند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. اگر نسخه خطی و اثر منتشر شده مشابه باشند، گزارش سرقت ادبی ایجاد می شود. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد میشود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته میکند. ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده شناسایی می کند. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید میشود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص میشود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان اغلب از DupliChecker استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. در چنین ابزارهای نرم افزاری، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. این نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه های خطی و آثار منتشر شده را نشان می دهد.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی شامل بررسی مرجع، تکنیک دیگری است که توسط داوران استفاده می شود. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید میکنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شدهاند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. در صورت مشاهده هرگونه مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را انجام دهند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استناد صحیح می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
چندین سبک از استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسیهای سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخههای خطی است. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. در این ابزارها، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و امکان تشخیص شباهت ها را فراهم می کند. بررسیکننده سرقت ادبی به محققان کمک میکند قبل از ارسال مقالات خود، سرقت ادبی را شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. بازنویسی باید با دقت انجام شود تا از تغییر معنای نویسنده اصلی جلوگیری شود. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. مهم است که محققان با قوانین و مقررات آشنا شوند تا از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری شود. ممکن است برای محققان برای استفاده از فرم ها یا آثار خاص مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
اجتناب از سرقت ادبی هنگام نوشتن مقالات علمی با استفاده از کلمات خود ضروری است. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. هر زمان که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، باید با علامت نقل قول احاطه شده و منبع اعتبار آن ذکر شود. علاوه بر این، محققان باید هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیق منابع را برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ کنند. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. محققان باید سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که از سرقت ادبی جلوگیری کنند و به همه منابع قبل از ارسال مقالات خود اعتبار مناسب دهند. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
جامعه علمی سرقت ادبی را جرمی جدی میداند که میتواند منجر به رد نسخههای خطی، آسیب به شهرت، مشکلات حقوقی و ابطال مدرک شود. دانشمندان باید سرقت ادبی، از جمله انواع، پیامدها و بهترین روشهای پیشگیری از آن را درک کنند.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و به طور کلی با بالاترین استانداردهای آکادمیک درستکاری مطابقت دارد. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.